Denne romanen av Hulda Garborg skriv fram brytinga mellom modernisering og tradisjon i gardsbruket i Noreg under mellomkrigstida. Då husbonden på garden Buvin døyr, står odelsjenta Berit tilbake med ei tyngande kjensle av ansvar for den sjuke mora og den aldrande bestefaren. Mora hyrar inn arbeidskaren Sevat, som har svære idear for garden. Han vil byrje med skogdrift, men Berit minnast farens formanande ord om at jorda ikkje skal tynast til brytepunktet. Då mora giftar seg med Sevat, har Berit lite ho skulle ha sagt om saka. Romanen skildrar omkalfatringa av det norske jordbruket som fann stad i perioden, og kan seiast å tematisere motsetnadane tradisjon og opportunisme, mot og overmot. Omtalen er utarbeidd av BS.
